Maar toch. “Ik heb een jaar lang getwijfeld óf ik zou stoppen”, vertelt Marianne. “Ik ben hartstikke vitaal, heb energie genoeg en voel me nog steeds bevoorrecht dat ik met onze kinderen kan werken en mijn mooie vak mag uitoefenen. Aan de andere kant: meer tijd hebben voor hobby’s is op mijn leeftijd ook fijn. Ik moet toch een kéér stoppen.”

Helaas geen logopedist meer in het team

De kogel ging dus door de kerk: Marianne gaat met pensioen. “Wat ik écht erg vind, is dat er met mijn vertrek geen logopedist meer verbonden is aan het team van De Hilt. Deze functie bestaat inmiddels niet meer bij de Aloysius Stichting. Ontzettend jammer, ik denk dat het een aderlating is voor de school als je geen logopedie meer in huis hebt. Communicatie is zeker voor onze kinderen erg belangrijk. Dat maakt het ook zo dubbel nu ik stop: ik kan mijn werk aan niemand overdragen.”

Natuurlijk kan De Hilt gaan samenwerken met een logopedist ‘van buiten’, maar Marianne heeft zelf al die jaren ervaren hoe belangrijk het is dat je onderdeel bent van de school. “Ik loop zó even de klassen in, ken het onderwijs goed, stem snel met collega’s af en draai ook mee met alle activiteiten hier op school. Door die korte lijntjes kan ik veel betekenen voor kinderen en collega’s.”

Restaurant De Gezellige Smulhoek

Mariannes behandelingen zijn – voor wie het nodig heeft – onderdeel van het dagelijkse programma. Naast de ‘gewone’ logopediebehandelingen voor spraak en taal, zet Marianne haar creativiteit en vakmanschap graag breder in om direct aan te sluiten bij het onderwijs.

Zo wordt op De Hilt altijd samen gegeten omdat je dat soort sociale vaardigheden ook moet leren. “Kinderen voor wie dat nog lastig is, bijvoorbeeld omdat ze heel langzaam eten of hun mondgewoonten moeten trainen, komen hier in mijn restaurant De Gezellige Smulhoek oefenen”, vertelt Marianne. Dat is niet alleen een leerzame, maar ook gezellige lunch. Samen de tafel dekken, samen eten en samen kletsen.

In het verleden heeft Marianne in het voortgezet speciaal onderwijs met sommige leerlingen geoefend die hun mondelinge eindexamen moesten doen. Wie heel verlegen is, lastig uit zijn woorden komt en moeite heeft met presenteren heeft hier natuurlijk veel aan. “Dat bouwden we langzaam op, eerst alleen oefenen, dan met twee en dan voor een groepje. Dat zorgde ervoor dat jongeren relaxter het examen ingingen.”

Van de GGD naar De Hilt

Marianne deed na haar gymnasium haar logopedieopleiding in Utrecht en kwam ‘voor de liefde’ naar Eindhoven terug. Ze werkte ruim dertig jaar voor de GGD Helmond en leerde zo die plaats én het onderwijs kennen. Na een parttime detachering op De Hilt, stapte ze uiteindelijk fulltime over naar de Hilt.
“Eerst zag ik hier werken helemaal niet zitten”, lacht ze. “Ik dacht: wat moet ik op die school? Maar ik heb het toch geprobeerd en wilde na een paar weken nooit meer weg.” Dit is een van de beste beslissingen van mijn leven geweest!

Glunderende gezichten

En nu? “Ik geniet zó van die kinderen. Om eruit te halen wat erin zit, ze van alles te leren en dan die glunderende gezichten te zien als iets lúkt. Ik ben echt nog nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan. Dit is gewoon de leukste baan die er is! Ik ben me al die jaren blijven bijscholen en vond het leuk om nieuwe kennis en inzichten toe te passen.”

Zo’n 25 jaar noteerde Marianne de leukste uitspraken van kinderen en grappige anekdotes die zij meemaakte in haar carrière. Daar maakt ze nu een boekje van. Zo komen decennia De Hilt dus weer even langs en dat is een mooie manier om richting het afscheid toe te leven. Vanaf de zomervakantie is het zover.

Goed gevulde agenda

“Ik ga me zeker goed vermaken. Als je zoals ik van reizen houd, is het natuurlijk lekker om ook buiten de schoolvakanties op pad te kunnen gaan. Verder wil ik graag gaan tekenen en schilderen. Ik ga Spaans leren en wil misschien bij de toneelvereniging in mijn woonplaats Nuenen. Verder lees ik graag, houd van muziek en kook met plezier voor vrienden en familie. Genoeg te doen!”

Over die muziek gesproken … Marianne heeft niet alleen een logopediecarrière achter de rug, maar kan ook terugkijken op een mooi muziekverleden. “Samen met mijn man heb ik jarenlang een horecazaak gehad, waar ik ruim twintig jaar diskjockey was. Ik draaide van álles. Nadat we de zaak hebben verkocht, heb ik onze 6700 singeltjes weggedaan, de grootste fout van mijn leven!”

Genoten van optredens

Marianne is blij met de goede band met haar familie en haar trouwe vriendenkring. Niettemin gaat ze collega’s van De Hilt straks zeker missen. “Het is echt een topteam. Nadat mijn man jong overleed, heb ik ook veel steun gehad aan mijn werk en collega’s hier.”

Ook het meedoen met alle vieringen gaat Marianne missen. “Daar heb ik mijn gehele loopbaan met plezier aan meegedaan. Vooral van de optredens bij festivals genoot ik en ik heb verschillende (playback)acts en typetjes neergezet op het podium. Misschien kom ik daar nog wel voor terug … Sowieso heb ik tegen Tom (Tom Sanders volgt directeur Geert Rosielle op, red.) gezegd: als je me nodig hebt, mag je me altijd bellen.”